Ehuna finkatzeko pentsatua, lotailua edo tendoia hezurrari, edo hezur/tendoi bat hezurrari barne. Interferentzia bidezko finkapena egokia da belauneko, sorbaldako, ukondoko, orkatilako, oineko eta eskuko/eskumuturreko ebakuntzetarako, non eskaintzen diren tamainak pazientearentzat egokiak diren.
Torloju eta zorro sistema ohikoa da ortopedia-kirurgian hainbat aplikaziotarako, hala nola hezur-hausturak finkatzeko edo lotailuen konponketarako. Hona hemen torloju eta zorro sistemaren funtzionamenduaren ikuspegi orokorra: Ebakuntza aurreko plangintza: Kirurgialariak pazientearen egoera ebaluatuko du, irudi medikoak berrikusiko ditu (adibidez, erradiografiak edo erresonantzia magnetikoa) eta prozedurarako beharrezkoak diren torloju eta zorroen tamaina eta mota egokia zehaztuko du. Ebakidura eta esposizioa: Kirurgialariak ebakidura bat egingo du kirurgia-gunean kaltetutako eremura sartzeko. Ehun bigunak, muskuluak eta beste egitura batzuk arretaz mugitzen dira alde batera edo atzera, konpondu behar den hezurra edo lotailua agerian uzteko. Zulo pilotuak egitea: Kirurgia-zulagailu espezializatuak erabiliz, kirurgialariak arretaz sortuko ditu zulo pilotuak hezurrean torlojuak hartzeko. Zulo pilotu hauek torlojuen kokapen egokia eta egonkortasuna bermatzen dute. Zorroa sartzea: Zorroa hodi huts baten antzeko egitura bat da, zulo pilotuan sartzen dena. Gida gisa jokatzen du, inguruko ehun bigunak babestuz eta torlojua zehatz-mehatz kokatzea ahalbidetuz. Torlojuaren kokapena: Torlojua, normalean titaniozkoa edo altzairu herdoilgaitzezkoa, zorrotik eta zulo pilotuan sartzen da. Torlojua hariz hornitua dago eta estutu daiteke hezurra finkatzeko edo bi hezur zati elkarrekin lotzeko. Torlojua finkatzea: Torlojua guztiz sartuta dagoenean, kirurgialariak bihurkin bat edo beste tresna egoki batzuk erabil ditzake torlojua bere azken posizioan finkatzeko. Horrek torlojua estutzea ekar dezake nahi den konpresioa edo egonkortzea lortzeko. Itxiera: Torlojua eta zorroa behar bezala jarri eta finkatuta daudenean, kirurgialariak ebakia itxiko du josturak edo grapak erabiliz. Ondoren, zauria garbitu eta bendatu egiten da. Garrantzitsua da kontuan izatea torlojuaren eta zorroaren sistemaren funtzionamendua alda daitekeela prozedura espezifikoaren eta kokapen anatomikoaren arabera. Kirurgialariaren espezializazioa eta esperientzia ezinbestekoak dira kokapen zehatza eta emaitza optimoak bermatzeko.