Tantalozko markatzaileak
Inplanteen kokapena bistaratzea eta egiaztatzea ahalbidetzen du.
Hortz piramidalak
Inplanteen migrazioa saihestu
Zentro Handiaren Irekitzea
Hezur-txertaketaren eta muturreko plakaren arteko kontakturako eremu gehiago uzten du
Trapezio forma anatomikoa
Sagital lerrokatze egokia lortzeko
Alboko irekidurak
Baskularizazioa errazten du
Gorputzen arteko oreka mantentzeko tentsioa sakabanatu
Berreskuratu zerbikaleko lordosi normala
Murriztu ornoen aurreko ertzean inplantazioan zehar kalteak
Diseinu anatomikoak prolapso arriskua murrizten du
Ganbila
Hainbat kontraindikazio daude kontuan hartu beharrekoak Zerbikaleko Gorputz Arteko Kaiola (GZK) jarri aurretik. Kontraindikazio horien artean egon daitezke: Infekzio aktiboa edo infekzio sistemikoak: Infekzio aktiboak dituzten pazienteak, hala nola osteomielitisa edo sepsis-a, ez dira normalean GZK jartzeko hautagai egokiak. Hau da, prozedurak bakterioak edo beste patogeno batzuk sar ditzakeelako ebakuntza-gunean, eta horrek konplikazio gehiago eragin ditzake. Osteoporosia larria: Osteoporosia larria duten pazienteak, hau da, hezur-dentsitate baxuak eta haustura-arrisku handiagoak ezaugarritzen duen egoera bat, ez dira GZK jartzeko hautagai egokiak. Ahuldutako hezur-egiturak ez du kaiolaren euskarri nahikorik ematen, eta horrek inplantea huts egiteko arriskua handitu dezake. Inplante-materialekiko alergia edo sentikortasuna: Pertsona batzuek alergiak edo sentikortasunak izan ditzakete inplante-material batzuekiko, hala nola titanioarekiko edo polietereterketonarekiko (PEEK). Kasu horietan, baliteke GZK jartzea ez gomendatzea, eta tratamendu-aukera alternatiboak kontuan hartu beharko lirateke. Pazientearen itxaropen ez-errealistak: Itxaropen ez-errealistak dituzten pazienteak edo ebakuntza osteko zainketa eta errehabilitazioarekin konprometitu ez direnak ez dira CZK jartzeko hautagai egokiak. Garrantzitsua da pazienteek prozedura, bere emaitza potentzialak eta beharrezko berreskuratze prozesua argi ulertzea. Hezur-kalitate edo -kantitate eskasa: Kasu batzuetan, pazienteak hezur-kalitate edo -kantitate eskasa izan dezake lepoko bizkarrezurraren eskualdean, eta horrek CIC jartzea zaildu edo eraginkortasun gutxiagokoa bihur dezake. Kasu horietan, tratamendu-aukera alternatiboak kontuan hartu daitezke, hala nola, aurreko lepoko diskektomia eta fusioa (ACDF) edo atzeko lepoko fusioa. Garrantzitsua da kontuan izatea kontraindikazio hauek alda daitezkeela paziente bakoitzaren eta haren egoera mediko espezifikoaren arabera. Beti da onena osasun-profesional kualifikatu batekin kontsultatzea, CIC jartzearen egokitasuna zehazteko pazientearen egoera berezietan oinarrituta.